Naglalakad ako habang nagyoyosi nang maaninag na bukas pa ang ilaw sa pintuan na katapat ng aming bahay. Sumilip ako para maki-usyoso. Maraming labada sa paligid. Karaniwang ginagawang laundry area ang lugar na iyon, pero ngayon pa lang may naglaba ng hatinggabi. Ang pintuang iyon na gawa sa rehas na bakal ay maraming gamit. Palibhasa ay may katabi kaming Sari Sari Store kaya doon nagsisipaglabasan ang mga boarders sa tuwing sila ay may bibilhin sa tindahan. Ang backdoor ring iyon ang ginagawang secret exit sa tuwing maraming nakaharang sa pintuan palabas sa daan ng nasabing bahay.
Subalit para sa akin, ang pintuang iyon ang saksi kung paano ko pinairal ang tawag ng laman nang minsang hinayaan kong ang kapilyuhan ang maghari sa akin. Galing ako sa burol ni President Cory at madaling araw na ako nakauwi sa amin. Sa kanto malapit sa bahay ay may nakatayong binata na tila may iniintay. Nagtama ang aming tingin. Mula sa simpleng kamustahan ay nauwi sa kapaan ang aming usapan. Sa madaling sabi ay may mangyayari. Ngunit, bago pa ako makapagtanong ng place ay inamin niyang kami ay magkapitbahay. Sa tapat lang pala namin siya nakatira.
Natuloy ang digmaang kama, at makailang beses na dumaan siya sa likod na pintuang iyon upang dumiretso sa aming sala. Minsan, sa sobrang libog ay kahit sa driveway ay nasubukan namin magsubuan. Sa bawat baon ng aking talong sa kanyang bibig, mata ko ay umaaligid. Patay man ang lahat ng ilaw pero mahirap pa rin at baka may makasilip.
Ilang gabing ganun ang aming naging laro. Minsan nga ay kulang na lang na sa mismong tabi ng pintuang iyon kami magpasabog ng tamod. Natapos ang lahat ng siya na rin ang kusang dumistansya. Kunsabagay ay tawag lang ng laman ang habol namin sa isa't isa. Marami pa ang matatagpuan sa tabi tabi.
Ako ay muling sumulyap upang tingnan kung sino ang naglalaba. Naaninag ko ang isang lalaki. Matangkad ang binata, moreno at balingkinitan ang katawan. Ito ay napatingin habang binabawi ko ang aking mga mata. Sa dinami dami ng lalaking boarder na nakatira roon, tanging isa lang ang hindi ko malilimutan.
Tangina, sarap ulitin ng dati! Yung lalabas ka ng walang brief na panloob, yung pasimpleng makikipag-kuwentuhan sabay biglang dakma ng kamay para ipasok sa loob ng iyong shorts. Siya naman na adik rin ay mabilis na kakagat. Hagod... hagod... hanggang sa ang alaga mo ay tumayo. Hagod... hagod... mauupo ka sa silyang gawa sa kahoy habang lalaruin rin ang sa kanya. Matapos magpatigas, uutusan mong gawin niya ang pagsubo. Ipipikit mo ang iyong mga mata habang pinagmamasdan kung paano mag-disappear si tutuy sa kanyang mainit na bunganga. Shit. Those were the days. Kay sarap balik balikan lalo pa at ito ay bawal.
Nakakatuwang isipin na habang nakasakay sa jeep pauwi ng bahay. Buo ang loob ko na paabutin hanggang Enero bago makipag-ulayaw sa iba. Pero ngayong ang nakahubad na laman ay isang sipol lang, tila naghahamon ang tadhana.
Si Hood Kid.
Mabilis akong pumasok ng bahay at nag-lock ng pinto bago pa may makapansin. Mabuti na ang magbate kesa maulit ang pagkakamali.
Sapagkat gaano man kadambuhala ang kanyang alaga at gaano man siya kahayok sa kama, malinaw ang dikta ng damdamin.
Ang nakaraan ay mananatiling nakaraan.